یادکد

خانم مریم سیاحی نوری نه تنها پژوهشگری برجسته و باهوش در زمینه سرطان، سلول درمانی و لیشمانیازیس بودند، بلکه عضوی از تیم ما بود که همیشه با انرژی، صمیمیت و دقت ویژه‌ای در کنارمان حضور داشت. او با آثار و مقالات علمی برجسته‌ای که با قلم شیوا و ماهرش در این حوزه‌ها نوشت، نام خود را در دل علم ثبت کرد. اما چیزی که بیشتر از همه در یاد ما می‌ماند، شخصیت بی‌نظیرش بود که همیشه با مهربانی و توجه، در تلاش بود تا مشکلات تیم را حل کند و همه را به جلو پیش ببرد.
مریم سیاحی نوری با همان شور و شوقی که در پژوهش، آموزش و یادگیری داشت، هیچ‌گاه از آموزش و انتقال آموخته‌هایش به دیگران دست از تلاش نمی‌کشید. حتی زمانی که مسائل پیچیده پیش می‌آمد، با دقت و حوصله توضیح می‌داد تا همه بتوانند درک کنند و به راه‌حل برسند. او همیشه می‌گفت: "مهارت را هیچ‌گاه نمی‌توانند از آدمی بگیرند، پس مهارت کسب کنید." این جمله نه تنها در کار، بلکه در زندگی هم برای همه ما الهام‌بخش بود.
روزهایی که خبر رفتن او به گوشمان رسید، قلب‌هایمان از سنگینی داغی بی‌پایان فرو ریخت. احساس کردیم که چیزی عمیق و گرانبها از دست داده‌ایم، گویی جهان از حرکت ایستاده بود. با هر کلمه‌ای که می‌شنیدیم، باور نمی‌کردیم که او دیگر در میان ما نیست. رفتنش برای ما نه تنها یک فقدان، بلکه یک خلا عمیق بود که هیچ‌چیز نمی‌توانست پر کند. اما حتی در دل این داغ بزرگ، با هر موفقیتی که به دست می‌آوریم، صدای نام او همچنان در گوش‌مان می‌پیچد. او در دشوارترین علمی و پژوهشي به ما آموخت که هیچ‌گاه از تلاش دست نکشیم. حالا، با هر گامی که بر می‌داریم، باور داریم که او همچنان با ماست. او همیشه در تیم پرواز، در قلب‌های ما، در مسیر یادگیری و پیشرفت‌مان حضور دارد. هیچ موفقیتی بدون یاد او همراه نیست، چرا که او بخش جدایی‌ناپذیر از تمام دستاوردهایی است که ما را به سوی آینده می‌‌برد.