یادکد

«وصیت نامه شهید سید حمید نوربخش» الهی قلبی محجوب و نفسی معیوب و عقلی مغلوب و هوایی غالب و طاعتی قلیل و معصیتی کثیر و لسانی مقر بالذنوب فکیف حیلتی یا ستار العیوب و یا علام الغیوب و یا کاشف الکرب اغفر ذنوبی کلها بحرمت محمد و آل محمد یا غفار یا غفار یا غفار برحمتک یا ارحم الراحین. پروردگارا تو رحمان و رحیم هستی. عالم به غیب هستی دانا و شنوایی پروردگارا شهادت میدهم به یگانگی و وحدانیتت، پروردگارا شهادت می دهم به اینکه بزرگتر از آن هستی که بتوان برایت شریکی قائل شد. پروردگارا اعتراف می کنم که اگر لحظه ای نظرت را از ما برداری ما نیست خواهیم شد. خدایا شهادت می دهم به اینکه محمد (ص) فرستاده توست و برای هدایت بشر فرستاده شده است. خدایا شهادت می دهم به دوازده وصی بعد از رسولت. پروردگارا شهادت می دهم که قرآن کلام توست و جز حق نیست. پروردگارا شهادت می دهم که عالم برزخ و قیامت و بهشت و جهنمی وجود دارد و این عالم عالمی زودگذر است. پروردگارا من تنها از تو یاری و مدد می جویم و از تو جداً می خواهم که مرا در انجام وظایف شرعی و اسلامی خود یاری رسانی. پروردگارا از تو جداً می خواهم که مرا در رده سربازان واقعی امام عصر (ع) قرار دهی. «اللهم اجعلنی من جندک فان جندک هم الغالبون» زیرا خودت گفته ای بخوانید مرا تا استجابت کنم شما را. حضور محترم حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه شریف) و نائب برحقش امام خمینی و ملت ایران و خانواده شهیدان و خانواده ام سلام مخلصانه عرض میکنم. پدر و مادر و برادر ارجمندم. من نمی دانم چطور و با چه زبانی از طریق نامه با شما حرف بزنم. من در طول این مدت بدیها به شما کردم و اصلاً قدر شما را ندانستم و حال در درگاه الهی رو سیاهم. از شما میخواهم که مرا ببخشید و حلالم کنید. وصیت من در یک جمله خلاصه می شود و آن این است که: تقوا پیشه خود قرار دهید. همیشه بیاد خدا باشید. از گناهان گذشته استغفار کنید و ذکر خدا بگویید. البته برادران من خودم رعایت هیچکدام از این حرفها را نکردم و فقط از خداوند میخواهم که در این محیط و بعبارتی دانشگاه اسلامی بتوانم خودم را بسازم. پیامی هم داشتم به تمامی کسانی که این وصیت نامه را می خوانند ولی قبل از این باید بگویم که من خودم را در آن حد نمی بینم که به ملتی چون ملت ایران پیام بدهم فقط از این جهت خودشان با خدا عهد بسته اند که راه شهیدان را ادامه دهند و اگر انشاء الله شهادت نصیب حقیر گردید میخواهم که این پیام را بعنوان یک برادر بپذیرند. برادران و خواهران قدرت امام امت را بدانید. والله قسم ما هرچه داریم از وجود پربرکت امام است. بیاد آورید قبل از انقلاب انحرافات اخلاقی بکجا کشیده شده بود و ما را هم داشت منحرف میکرد ولی خداوند فرزندی از سلاله رسول الله (ص) و زاده پاک زهرا را در میان ما قرار داد و این امام بود که با یاری خدا ستمگران را در هم کوبید و ما را نجات داد و اکنون ما در بهار آزادی زندگی می کنیم. این امام بود که آبرو و حیثیت از دست رفته مان را دوباره به ما بازگرداند. پس بیایم و قدر امام را بدانیم، به گفتارش که کلام رسول خدا است عمل کنیم. هر لحظه از خداوند بخواهیم که امام بتواند پرچم خونین انقلاب اسلامی را به دست مبارک حضرت بقیه الله الاعظم بدهد. پدر و مادر گرامیم می دانم که از فرزند گذشتن مشکل است ولی فکر بکنید و ببینید که فرزندتان را در چه راهی از دست داده اید؟ آیا جز این است که اگر شهادت نصیب من شد زندگی اصلی و جاودانی را آغاز کرده ام؟ پدر گرامی میدانی که مرگ حق است و راهی است که باید رفت پس چه بهتر این کشته شدن، شهادت در راه خدا باشد، پس از شما می خواهم از شهید شدنم ناراحتی و شیون نکنید. البته می دانم تا حدی ناراحتی دارد ولی در نهایت خدا را شکر کنید و بدانید که کارهای خدا از روی مصلحت ما می باشد. بدانید که اگر در فقدان من کنترل خودتان را از دست بدهید و خدای ناکرده ناشکری کنید، پس در توکلتان بخدا شک کرده اید. به خدا توکل کنید و راضی به رضای او باشید. در مجالسی که برقرار میکنید روی خوش نشان بدهید. شیرینی پخش کنید و با این کارتان به ضد انقلاب بگویید که آری به قول امام شهادت نه یک یافتن که یک انتخاب است. برادر عزیزم از شما هم خواهش میکنم همچون گذشته نسبت به اسلام دینتان مسئول و متعهد بدانید دیگر گذشته آن زمانی که ما نسبت به مسئولیت هایمان بیتفاوت بودیم. باید از این شهدیان درس گرفت. پس خواهش میکنم فرائض دینتان را محکم و استوارتر و بهتر انجام دهید و به ضد انقلاب نشان بده که خون شهید را به حرکت در می آورد و ما را به ادامه راهشان استوارتر و بهتر انجام دهید و به ضد انقلاب نشان بده که خون شهید را به حرکت در می آورد و ما را به ادامه راهشان استوارتر میکند. نه اینکه ما را ناامید بسازد. از خداوند طلب کنید و خدا را فراموش نکنید.