یادکد

یادنامه‌ی جاوید حاج سید رضا جنانی

 در آسمان عمر، ستاره‌ای درخشید که نورش از عشق به خدا و مهر اهل بیت علیهم‌السلام سرچشمه می‌گرفت. 

حاج سید رضا جنانی، فرزند مرحوم سیدمحمدعلی، در اول تیرماه ۱۳۴۵ چشم به جهان گشود و سال‌هایی از زندگی پربرکت خود را به خدمت در مسیر نور گذراند؛ گاه خادم حجاج خانه خدا بود و گاه هم‌قدم زائران عتبات، و در هر قدم، لبخندی از رضایت پروردگار را جست‌وجو می‌کرد. 

شغل شریفش چادر دوزی بود؛ دستانش نه‌تنها پارچه را می‌دوخت، بلکه با هر کوک، مهر و صداقت را در تار و پود زندگی‌اش می‌بافت. 

او دلی داشت آکنده از ارادت به سلطان طوس، امام رضا علیه‌السلام؛ دلی که هر تپشش نغمه‌ای از شوق زیارت بود و هر آهش عطری از حرم رضوی.

 ثمره زندگی‌اش، سه پسر نیک‌نام به نام‌های سید محمود، سید مهدی و سید محمد عرفان بودند که روشنی‌بخش خانه و دل او بودند.

 ساده می‌زیست، اما دلش به وسعت دریا سخاوتمند بود. به نیازمندان دست یاری می‌داد، با همگان خوش‌خو و مهربان بود، و در نگاهش، آرامش و ایمان موج می‌زد. 

پس از دوره‌ای ابتلا به بیماری، در ۲۶ تیرماه ۱۴۰۴، روحش به آسمان پر کشید و در جوار رحمت حق آرام گرفت. پیکر پاکش در صحن آرام‌بخش امام‌زاده شاه احمد ابن قاسم علیه السلام به خاک سپرده شد تا همیشه در سایه رحمت الهی باشد. 

اکنون، گرچه جسمش در خاک آرمیده، اما یادش همچون نسیم بهاری، همواره در دل‌ها جاری است؛ و دعای خیرش، همچنان بال پرواز روح عزیزانش خواهد بود.

 روحش قرین رحمت الهی و همنشین اولیای خدا باد.

شادی روحش فاتحه مع الصلوات .